Radio
Wo geit dat bloß an:
Vadder hett en Kasten kofft, de snacken kann. He steit op’t Schapp, as en anner ok. Vadder makt: tipp! Un denn as nich klok speelt das mitnmol Vigelin un Fleit, as weer dat man so ut de Luft herweiht. Un denn snakt een. Un denn snackt twee. Un denn ward dat en grote Snackeree. Mal snackt en Mann. Mal snackt en Fro. Un ümmer heet se: Radio! Un awends, wenn ick slapen schall, denn makt se richdig erst Krawall mit Brummbaß, Trummel und Trumpett. Denn speelt se rein as üm de Wett man ümmerto - man ümmerto! För Vadder hewwt se Angst! Jo - jo! He drückt mal eben op den Knop: Gliks holt se op. Hermann Claudius
aus: Hamborger Kinnerbok (1940)
|